२०१६-१२-३१

गीतानुवाद-०८८: हजारो ख्वाहिशे ऐसी

मूळ उर्दू गीतकार: मिर्ज़ा ग़ालिब
गायक: जगजित सिंग / अबिदा परवीन

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१६१२३१



धृ
हज़ारों ख्वाहिशें ऐसी की
हर ख्वाहिश पे दम निकले
बहुत निकले मेरे अरमान
लेकिन फिर भी कम निकले

हजारो ईप्सिते ऐसी,
उधळावे प्राण ज्यांवरती
उसळल्या कितीक आकांक्षा,
परी त्याही कमी ठरती
मोहब्बत में नहीं हैं फ़र्क़
जीने और मरने का
उसी को देख कर जीते हैं
जिस काफ़िर पे दम निकले

उरत नाही प्रीतीत मुळी,
भेद जगण्या नी मरण्यातही
तिला पाहून जगतो मी,
वाहिले प्राण जिच्यावरती
डरे क्यों मेरा क़ातिल,
 क्या रहेगा उसकी गर्दन पर
वो खून, जो चश्म-ए-तर से
उम्र भर यूँ दम-ब-दम निकले

कशाला भय हवे मारेकर्या,
मुंडी धडावर राहिलही का?
रक्त जे ओघळे आयुष्यभर,
श्वासागणिक, तयाकरता
निकलना खुल्द से आदम का
सुनते आये हैं लेकिन
बहुत बेआबरू होकर
तेरे कुचे से हम निकले

ऐकले खूप स्वर्गातून की,
निष्कासीत मनू झाला
अनादर त्याहूनही माझा,
तुझ्या दारी असे झाला
हुई जिनसे तवक्को
खस्तगी की दाद पाने की
वो हमसे भी ज्यादा
ख़स्त-ए-तेघ-ए-सितम निकले

अपेक्षा ज्यांकडूनी मला,
राहिली दाद मिळण्याची
माझ्याहूनही अधिक
घायाळ ठरले जुल्मी घावांनी
खुदा के वास्ते परदा ना
काबे से उठा ज़ालिम
कहीं ऐसा ना हो याँ भी
वही काफ़िर सनम निकले

ईश्वरासाठी खला, उचलू नको,
काब्यावरील पडदा
न जाणो गूढ आकळता,
तिथे प्रियतमच असे उरला
कहाँ मयखाने का दरवाज़ा
'ग़ालिब' और कहाँ वाइज़
पर इतना जानते हैं
कल वो जाता था के हम निकले

कुठे मदिरालयाचे द्वार अन्
कुठे गुरूजी, अरे गालिब
तिथे ते काल गेलेले,
आज मी, सत्य हे एवढे माहित

पारितोषिकपत्र



पारितोषिक वितरण समारंभ
प्र.ल.गावडे सभागृह, भावे प्रशाला, पेरुगेट पुणे येथे १२-१२-२०१६ रोजी संपन्न झाला.


समारंभास उपस्थित सुहृद!




संस्थेचे अध्यक्ष डॉ.प्र.ल.गावडे ह्यांचे हस्ते पारितोषिकाचे प्रमाणपत्र स्वीकारतांना मी.
पाठीमागे दिसत आहेत डॉ. अ.नी. नवरे, संस्थेचे कार्यवाह.





२०१६-१२-०५

महाराष्ट्र ग्रंथोत्तेजक संस्थेचे पारितोषिक

माझ्या अनुवादाला,
"आव्हान जम्मू काश्मीरमधील छुप्या युद्धाचे" ह्या
ब्रिगेडिअर हेमंत महाजन लिखित पुस्तकाला,
महाराष्ट्र ग्रंथोत्तेजक संस्थेचे,
’लोकहितवादी रा.ब.गोपाळ हरी देशमुख’ पारितोषिक देण्याचे ठरले आहे.

इष्ट जनांस आमंत्रण आहेच.

 

२०१६-१०-०९

गीतानुवाद-०८७: तुम गगन के चंद्रमा हो

मूळ हिंदी गीतकारः भरत व्यास, गायकः लता मंगेशकर / मन्ना डे, संगीतः लक्ष्मीकांत-प्यारेलाल
चित्रपटः सती-सावित्री, सालः १९६४, भूमिकाः महिपाल, अंजनादेवी

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१२१२१६


धृ
तुम गगन के चंद्रमा हो
मै धरा की धूल हूँ

तुम प्रणय के देवता हो
मै समर्पित फूल हूँ
तुम हो पूजा मै पुजारी

तुम सुधा मै प्यास हूँ

तू नभीचा चंद्रमा असशी
धरेची धूळ मी
तू प्रणय देवच
तुझ्यावरती समर्पित फूल मी
तूच पूजा, मी पुजारी
तू सुधा अन्‌ तहान मी


तुम महासागर की सीमा
 
मै किनारे की लहर
तुम महासंगीत के स्वर
 
मै अधुरी सांस पर
तुम हो काया मै हूँ छाया
 तुम क्षमा मै भूल हूँ

तू महासागर-किनारा
अन्‌ तटीची लाट मी
तू महा संगीत-स्वर हे
अन्‌ अपूरा श्वास मी
देह तू, तव सावली मी
तू क्षमा अन्‌ चूक मी


तुम उषा की लालिमा हो
भोर का सिंदूर हो

मेरे प्राणो की हो गुंजन
मेरे मन की मयूर हो
तुम हो पुजा मै पुजारी

तुम सुधा मै प्यास हूँ

तू उषेचा लालिमा
असशी उषेचे कुंकू तू
माझ्या प्राणांचे तू गुंजन
मनमयूरही तूच तू
तूच पूजा, मी पुजारी
तू सुधा अन्‌ तहान मी



२०१६-०९-२४

गीतानुवाद-०८६: पुकारता चला हूँ मै

 गीतकार: मजरूह, संगीतः ओ.पी.नय्यर, गायक: रफी
चित्रपटः मेरे सनम, सालः १९६५, भूमिकाः विश्वजीत, आशा पारेख

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००४०६२४



धृ
पुकारता चला हूँ मै
गली गली बहार की
बस एक छॉव जुल्फ की
बस एक निगाह प्यार की
हाका करीत, मी चाललो
गल्ली बोळात, बहारीच्या
केसांची तव, आरास बस
प्रेमाचा एक, कटाक्ष बस

ये दिल्लगी ये शोखियाँ सलाम की
यही तो बात हो रही है काम की
कोई तो मुढ के देख लेगा इस तरफ
कोई नजर तो होगी मेरे नाम की
ही मस्करी, ही ऐट अभिवादनी
होणारी हीच बात मलाही भावली
कुणी तरी वळून बघेल इथे जरी
नकळे कटाक्ष कोणता, मला वरी

सुनी मेरी सदा तो इस यकीन से
घटा उतर के आ गयी जमीन पे
रही यही लगन तो ऐ दिल-ए-जवाँ
असर भी हो रहेगा इक हसीन पे
विश्वासुनी माझ्या हाकेस ऐकता
निशाही धावली त्वरीत धरेवरी
अशीच राहिली जरी का भावना
पडेल प्रभाव मम खचित परीवरी




२०१६-०८-११

गीतानुवाद-०८५: आपके हसीन रुखपे

मूळ हिंदी गीतः शिवेन रिज़वी, अज़ीज़, संगीतकार: ओ.पी.नय्यर, गायकः महंमद रफी
चित्रपटः बहारें फिर भी आयेंगी, सालः १९६६, भूमिकाः धर्मेंद्र, तनुजा, माला सिन्हा

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१६०८०८


धृ

आप के हसीन रुख पे आज नया नूर है
मेरा दिल मचल गया तो मेरा कसूर है
आप की निगाह ने कहा तो कुछ जरूर है
मेरा दिल मचल गया तो मेरा क्या कसूर है

ग तुझ्या सौंदर्यावरती आज नवे तेज आहे
हरखले माझे मन जरा तर माझी काय चूक आहे
काहीसे डोळ्यांनी तुझ्या सांगितले खास आहे
हरखले माझे मन जरा तर माझी काय चूक आहे

खुली लटों की छाव में खिला खिला ये रूप है
घटा से जैसे छन रही सुबह सुबह की धुप है
जिधर नज़र मुड़ी उधर सुरूर ही सुरूर है
मेरा दिल मचल गया तो मेरा क्या कसूर है

खुल्या बटांच्या सावलीत खुललेलं तुझं रूप आहे
रात्रीशी जणू झटत इथे सकाळचे हे ऊन आहे
जिथे नजर वळेल तिथे प्रसन्नता जरूर आहे
हरखले माझे मन जरा तर माझी काय चूक आहे

झुकी झुकी निगाह में भी है बला की शोखियाँ
दबी दबी हसीं में भी तड़प रही है बिजलियाँ
शबाब आपका नशे में खुद ही चूर चूर है
मेरा दिल मचल गया तो मेरा क्या कसूर है

झुकत जरी नजर, तिच्यात रम्य वीज आहे
निसटत्या हासण्यातही तडित-तडफ खरीच आहे
यौवन तुझे स्वतःच धुंद, चूर धुंदीतहि आहे
हरखले माझे मन जरा तर माझी काय चूक आहे

जहा जहा पड़े कदम वह फिजां बदल गयी
के जैसे सर बसर बहार आप ही में ढल गयी
किसी में ये कशिश कहा जो आप में हुज़ूर है
मेरा दिल मचल गया तो मेरा क्या कसूर है

पाऊल पडे तुझे तिथे बदलले गं ऋतू आहेत
जणू बहार नखशिखांत, तुझ्या मुशीत सिद्ध आहे
कुणात ओढ ही कशी, असेल जी तुझ्यात आहे
हरखले माझे मन जरा तर माझी काय चूक आहे


https://www.youtube.com/watch?v=GQblX
2TmEZI

२०१६-०७-३१

गीतानुवाद-०८४: तुम्हारी नज़र

मूळ हिंदी गीतकार: साहिर लुधियानवी, संगीतः रवी, गयक: रफी, लता
चित्रपटः दो कलियाँ, सालः १९६८, भूमिकाः विश्वजीत, माला सिन्हा, नितू सिंग
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००७१०१०
धृ
रफी
तुम्हारी नज़र क्यों खफ़ा हो गई?
खता बख्श दो गर खता हो गई
लता
हमारा इरादा तो कुछ भी न था
तुम्हारी खता खुद सज़ा हो गई
रफी
कशाला नजर वद तुझी कोपली
क्षमा कर मला जर चुकी जाहली
लता
न माझ्या मनी हेतू कुठलाही होता
कुरापत तुझीच तुज सज़ा जाहली

रफी
सज़ा ही सही आज कुछ तो मिला है
सज़ा में भी इक प्यार का सिलसिला है
मोहब्बत का कुछ भी अन्जाम हो
मुलाक़ात ही इल्तजा हो गई
रफी
सज़ा तर सजा, ती मला लाभली
सजेतही कथा प्रीतीची व्यक्त झाली
परिणाम जो व्हायचा तोच होवो
सुरूवात ह्या हितगुजानेच झाली


लता
मुलाक़ात पे इतने मगरूर क्यों हो
हमारी खुशामद पे मजबूर क्यों हो
मनाने की आदत कहां पड़ गई
खताओं की तालीम क्या हो गई

लता
कशाला हवी ऐट ही बोलण्याची
निकड का तुला भासली आर्जवांची
सवय लागली ही कधी आर्जवांची
कुठे शिकवणी गेली भंडावण्याची


रफी
सताते न हम तो मनाते ही कैसे
तुम्हें अपने नज़दीक लाते ही कैसे
किसी दिन की चाहत अमानत ये थी
वो आज दिल की आवाज़ हो गई

रफी
सतावता न जर तर कसा विनवता मी जवळिक तुझ्याशी कसा साधता मी
मनीषा मनी ह्या दिसाचीच होती मनोप्रार्थना साधली आजला ती


लता
सजा कुछ भी दो पर, खता तो बता दो
मेरी बेगुनाही का, कुछ तो सिला दो
मेरे दिल के मालिक, मेरे देवता
बस अब जुल्म की, इम्तिहाँ, हो गई

लता
सजा दे, परी अपराध सांग माझा
निष्पाप मी, ते मला श्रेय दे ना
मनोस्वामी तू, तू माझी देवता
पुरे क्लेश हे, सोसती हे न आता